kuratorka – dr Anna Olszewska

Wystawa Tempus fugit. O czasie i przemijaniu prezentuje dzieła odnoszące się do zagadnienia nieuchronnego upływu czasu, przemijania i popadania w zapomnienie. Temat ten, obecny w sztuce od stuleci, został ukazany przez pryzmat epoki Kartezujsza i Woltera uzupełniony wybranymi pracami polskich artystów XX wieku. Szeroki wybór rycin od XVI do XIX wieku, z kompozycjami martwych natur, alegorycznych figur cnót i wad, serii portretów i obrazów ruin niegdyś istniejących miast, pod różnymi kątami ukazuje upływ czasu.

Ekspozycja skoncentrowana jest na fenomenie, jakim jest przemijanie niosące ze sobą zarówno pozytywne aspekty: pamięć, trwanie, sławę, ale równocześnie negatywne: śmierć, zniszczenie i zapomnienie. Młodzieńcze piękno skontrastowane zostało z personifikacjami śmierci. Przemiany czasu ukazane są także, jako dorastanie czy dostosowywanie się osób do panującej mody i trendów. Serie portretów doskonale oddających podobieństwo modela pokazane są w kontekście zmian jakie zachodzą poprzez upływ czasu w człowieku, kulturze i obyczajach. Interesującym elementem ekspozycji jest cykl rycin z przedstawieniami szkieletów zwierząt. Tworzyły one kolekcje w rodzaju cudów natury - kuriozów, które były gromadzone w ówczesnych gabinetach osobliwości.

W Galerii MCK prezentowane są między innymi ryciny Giovanniego Battisty Piranesigo, Egidiusa Sadelera, Hendrika Hondiusa czy Giovanniego Benedetto Castiglione. Skupiają się one wokół trzech zagadnień: motywu vanitas, trwania i nietrwałości. Kontrapunktem dla historycznych przedstawień są wybrane prace polskich dwudziestowiecznych konceptualistów: Romana Opałki, Stanisława Dróżdża i Zygmunta Rytki. Ich prace, z pogranicza figuracji i form abstrakcyjnych, dopełniają wystawę o współczesne rozumienie zagadnienia czasu i przemijania.

Wystawa jest dziesiątą prezentacją graficzną przygotowaną we współpracy z Biblioteką Naukową PAU i PAN w Krakowie.